Czasy angielskie to twardy orzech do zgryzienia dla początkujących uczniów. Popularnie uważa się, że w języku angielskim wyróżniamy aż 12 czasów: 4 czasy przeszłe, 4 teraźniejsze oraz 4 przyszłe. W porównaniu z nimi nasze polskie trzy czasy: teraźniejszy przyszły i przeszły wydają się dziecinną igraszką. Jak więc opanować to skomplikowane zagadnienie i nie osiwieć?
Jakie czasy są używane przez Brytyjczyków najczęściej?
Nieumiejętność stosowania czasu powoduje, że tok naszej wypowiedzi staje się niezrozumiały dla rozmówcy. Dlatego też opanowanie podstawowych struktur nazywanych przez angielską gramatykę jako tenses usprawnia zdecydowanie komunikację. Możemy wyróżnić przede wszystkim 4 najważniejsze czasy w języku angielskim, present simple, past simple, present perfect oraz future simple. Czasu present simple używamy, mówiąc o czynnościach teraźniejszych, które odbywają się regularnie, stałych i niezmiennych faktów, oraz do wyrażania naszych przekonań i odczuć.
Z kolei present perfect, stanowi pomost między teraźniejszością i przeszłością. Czasu tego używamy głównie w odniesieniu do czynności, które odbywały się w przeszłości, bez wskazywania dokładnego momentu ich wykonywania, ale w związku ze stanem obecnym, albo mówiąc o zdarzeniach i czynnościach, które zaczęły się w przeszłości i trwają do chwili obecnej.
Innym również często używanym czasem jest past simple, który odnosi się do czynności, które już się odbyły i zostały zakończone, Możemy więc uznać, że jest on formą czasu przeszłego dokonanego.
Natomiast najpopularniejszym czasem przyszłym, jest future simple Wyrażamy w nim obietnice, zamiary, prośby postanowienia i przekonania.
Ile naprawdę czasów liczy język angielski?
Ucząc się angielskiego w szkole lub na kursach przyzwyczajamy się, że języku angielskim istnieje kilkanaście czasów. W rzeczywistości wcale tak nie jest. Z punktu widzenia gramatyki, kategorię czasu używamy do określenia czasownika o zmienionej formie, spowodowanej tym, kiedy dane zdarzenie nastąpiło. W sensie ogólnym we wszystkich językach rozróżniamy trzy czasy zgodne z przyjętym porządkiem świata, w którym przeszłość funkcjonuje jako zdarzenia sprzed teraźniejszości, a przyszłość wyraża to, co się wydarzy po teraźniejszości.
Jeśli odniesiemy się do jednak gramatycznego rozumienia kategorii czasu w języku w angielskim, będziemy mogli wyróżnić tylko dwa. Dlaczego? Ponieważ używając czasu future, nie zmieniamy formy czasownika, tak jak w czasie past simple (wash – washed, come-came), ale konstruując czas przyszły, dodajemy kolejne słowa, w tym wypadku will: np. He will help Susan.
Dlatego część lingwistów uważa, że w języku angielskim możemy wyróżnić jedynie dwa czasy – przeszły i teraźniejszy, gdyż tylko one mieszczą się w definicji czasu rozumianego jako odmiana czasownika.
Czym jest aspekt czasu?
Skąd wobec tego tyle nazw popularnie funkcjonujących jako tenses? Otóż każda nazwa poszczególnego czasu (czy to jest past simple, czy future perfect) informuje, jak ma się ów tense do teraźniejszości, a więc czy jest teraźniejszy przyszły, czy przeszły oraz o jego aspekcie. Pierwsze słowo mówi o czasie wykonania czynności bądź zaistnienia zdarzenia, a drugie wskazuje jego aspekt. Aspekt z kolei odnosi się do trwania, częstotliwości i skończoności danej czynności, czy faktu. Mamy trzy podstawowe aspekty:
- Simple
- Continuous/Progressive
- Perfect
Łącząc więc poszczególne tenses zależne od czasu zaistnienia czynności z trwaniem, częstotliwością i skończonością, otrzymujemy minimum 12 angielskich tenses.
Jak zrozumieć funkcjonowanie angielskich czasów?
Aby dobrze pojąć zagadnienie czasów (tenses) angielskich trzeba rozumieć funkcjonowanie tego zagadnienia w swoim języku. Najlepszą metodą jest znajdywanie podobieństw, odpowiedników i różnic między strukturami funkcjonującymi w obydwu językach. Nie bez znaczenia jest również dobre opanowanie pojęć z zakresu gramatyki. Większość dorosłych uczniów lepiej zapamiętuje regułę, wyjaśnioną na podstawie języka ojczystego, niż nauczy się, powtarzając struktury bez rozumienia ich. Należy również zapamiętać charakterystyczne dla każdego tense określniki czasu oraz stosować poznane struktury w praktyce, to znaczy tłumacząc zdania i fragmenty tekstów.