Język angielski należy do rodziny języków indoeuropejskich, określanych też mianem języków aryjskich. Korzenie w indyjskim sanskrycie, mają bowiem niemal wszystkie współczesne języki europejskie z wyjątkiem fińskiego, estońskiego czy węgierskiego. Język angielski należy jednak do szerszej rodziny języków angielskich. Skoligacony jest mocno z niderlandzkim, niemieckim, i językami skandynawskimi.
Język angielski – Germanowie i Anglicy
Język angielski jest językiem germańskim. Najbliższymi jego krewnymi są holenderski (niderlandzki) i niemiecki. Trochę dalszymi natomiast – języki skandynawskie takie jak: szwedzki, duński, norweski, islandzki oraz język ludów Wysp Owczych, czyli farerski.
Anglicy to naród germański przybyły do Wielkiej Brytanii z okolic obecnych północnych Niemiec i Danii. Anglowie wywodzili się z niemieckiego regionu Angel przy granicy niemiecko-duńskiej, Sasi z terenów niemieckiej Dolnej Saksonii a Jutowie z obecnej środkowej Danii. Te trzy plemiona stworzyły naród Anglików, który zasiedlił południową część Wielkiej Brytanii, Natomiast Walijczycy i Szkoci mają już celtyckie, a nie germańskie, pochodzenie.
Język staroangielski, używany do ok. 12 wieku, w Anglii był językiem bardzo bliskim germańskiemu rdzeniowi, nie posiadał wielu obecnych wpływów i zapisywany był alfabetem runicznym a, po chrystianizacji, łacińskim. Było w nim wiele znaków jakie nie występują w obecnym angielskim.
Język angielski – romańskie wpływy Wikingów
Na terenie Wielkiej Brytanii do XII w używany był staroangielski, ale również jego skandynawski krewny staronordycki, co wiązało się z osiedlaniem się Wikingów.
Najsilniejsze obce wpływy, które oddziaływały na germański rdzeń tego języka to wpływy romańskie. Co ciekawe, wynikają one z wpływów Wikingów. Pierwsi z nich, którzy zajęli Wielką Brytanię posługiwali się językiem grupy germańskiej, jednak druga okupacja dokonana została przez Wikingów osiadłych we francuskiej Normandii, którzy przejęli język francuski i to oni wprowadzili do języka angielskiego tak wiele romańskich wpływów.
Nie wszyscy wiedzą, że na prawie każdą rzecz, w języku angielskim, można znaleźć określenie francuskie. Nie jest to efekt zwykłych naleciałości, Gdy Anglia została podbita przez francuskich Normanów, których korzenie sięgały Skandynawii, spowodowało to pewien dualizm: królowie szlachta korzystali z języka francuskiego, przejmując angielską gramatykę, a lud i mieszczaństwo korzystało z angielskiego, poszerzając słownictwo. Teoretycznie te same rzeczy mają w języku angielskim na ogół dwa określenia jak np. sex oraz gender, czy freedom i liberty.
W przypadku innych tożsamości z czasem ich znaczenie zróżnicowało się jak choćby friend i colleague.
Najważniejsze wpływy innych języków na język angielski
Na język angielski angielski oddziaływały przede wszystkim następujące wpływy:
- nordyckie- z języków skandynawskich Przykłady słów w języku angielskim pochodzących od języka staronordyckiego, to: anger, awe, bag, big, birth, blunder,
- romańskie- przez okupację Wikingów (Normanów) przykładowe słowa wywodzące się z francuskiego:
competition, mountain, art, table, choice, force. - holenderskie-często dotyczące wody, np
yacht, skipper, cruiser, flag, freight, breeze,iceberg, landscape, - niemieckie to m.in. :drum, geek, mud, ogle, orlop, paltry, poll.
Wpływy innych kultur.
Niemniej jednak nawet jeśli nie miały miejsca żadne wielkie historyczne i polityczne wydarzenia, prowokujące dwa kraje i ich języki do interakcji, wpływy i naleciałości językowe powstawały dzięki handlowi i wzajemnej wymianie towarów i myśli, czy też bliskiego sąsiedztwa lub emigracji. W ten sposób język angielski wchłonął wiele słów z japońskiego, rosyjskiego, włoskiego, chińskiego, hiszpańskiego, a nawet perskiego języka.
Choć trudno w to uwierzyć, ale angielski wykorzystuje wiele słów zapożyczonych z Japonii i Chin.
Pochodzenie japońskie mają słowa takie jak : tycoon (magnat), karaoke (karaoke), co oznacza „pusta orkiestra”, a chińskie to chociażby ketchup (keczup), silk (jedwab), tea (herbata). Jest również kilka popularnych słów pochodzenia arabskiego jak:coffee (kawa), banana (banan), lemon (cytryna), zero (zero).
Z kolei angielski, hiszpański i włoski intensywnie oddziaływały na siebie na przestrzeni wieków. Niektóre angielskie słowa zostały zaczerpnięte z hiszpańskiego. Należą do nich chociażby: vanilla (wanilia) czy cigar (cygaro). Natomiast z języka włoskiego największą popularność zyskały słowa związane z kuchnią: jak pasta (makaron) ale także inne, takie jak: balcony (balkon), czy cartoon (kreskówka)