Wiele osób zapewne zastanawiało się, czy Anglia znaczy to samo co Wielka Brytania i Zjednoczone Królestwo oraz, czy można stosować te nazwy zamiennie, a także jak to się stało, że tylko część Irlandii należy do Zjednoczonego Królestwa?
Czym jest Wielka Brytania a czym Zjednoczone Królestwo?
Wielka Brytania. To wyspa, na której znajduje się większość Zjednoczonego Królestwa. Leżą na niej trzy z czterech krajów wchodzących w skład Korony Brytyjskiej. Wyspa ta sąsiaduje z drugą nieco mniejszą wyspą – Irlandią, której północna strona (Irlandia Północna) jest czwartym krajem UK, a pozostała część stanowi zupełnie odrębne państwo – Republikę Irlandii.
Otóż w 1921 roku, na mocy traktatu podpisanego przez Irlandczyków i Brytyjczyków w wyniku wojny o niepodległość doszło do podziału Irlandii. Sześć hrabstw pozostało pod administracją Wielkiej Brytanii, a reszta się oddzieliła jako niezależne państwo.
Natomiast Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej to po angielsku United Kingdom UK — unitarne państwo wyspiarskie, które składa się z Anglii, Walii, Szkocji oraz właśnie Irlandii Północnej złożonej z tych sześciu hrabstw.
Z czego składa się Zjednoczone Królestwo?
Największym państwem wchodzącym w skład Zjednoczonego Królestwa, jest Anglia. Druga co do wielkości Szkocja. Jej jedną trzecią zajmuje Walia. Natomiast Irlandia Północna jest najmniejszym państwem UK.
Stolicą Zjednoczonego Królestwa jest Londyn. Każde jednak z państw wchodzących w skład ma swoje oddzielne stolice. Stolicą Anglii pozostaje Londyn, natomiast najważniejszym miastem Szkocji jest Edynburg, Walii Cardiff, a Irlandię Północną reprezentuje Belfast. Stolicą oddzielonej Republiki Irlandii pozostał Dublin.
We wszystkich państwach Zjednoczonego Królestwa istnieją sporo różnice religijne. W Anglii dominuje anglikanizm, w Szkocji kalwinizm, w Walii Kongregacjonalizm a Irlandczycy północni najczęściej wyznają protestantyzm albo katolicyzm.
Jedną z podstawowych różnic jest też akcent. Akcent Anglików jest różny w zależności od regionu. Walia ma swój własny język, dlatego Walijczycy, posługując się angielskim, mówią z akcentem typowym dla języka walijskiego. Również Szkoci mówią specyficznie. Zamieniają bowiem dźwięk „o” na dwudźwięk „ae” oraz opuszczają dźwięk „t”, znajdujący się na końcu wyrazu. Akcent irlandzki funkcjonuje także w różnych odmianach. Najbardziej charakterystyczną jego cechą jest wymowa „th” jako „t”.
Każde z państw ma także swojego patrona. Święty Jerzy jest patronem Anglii, Święty Patryk Irlandii Północnej i Irlandii. Patronem Szkocji jest święty Andrzej a Święty Dawid z Menevii — Walii.
Flaga Zjednoczonego Królestwa – co symbolizuje?
Obecny wygląd flagi Zjednoczonego Królestwa powstał przy zawiązaniu unii między Wielką Brytanią a Irlandią w 1801 roku. W jej skład wchodzi czerwony krzyż świętego Jerzego z białymi krawędziami oraz krzyż świętego Patryka wpisany w krzyż świętego Andrzeja.
Kiedy w 1603 zmarła Królowa Anglii Elżbieta I Tudor na tron wstąpił dotychczasowy król Szkocji Jakub i za jego sprawą nastąpiło zjednoczenie korony. Nie było ono jednak tożsame ze zjednoczeniem obydwu narodów, które zachowywały swoją odrębność. Pojawił się wówczas problem flagi, gdyż Anglicy jako wielka potęga morska nie chcieli pływać pod szkocką banderą. Natomiast Szkoci również odmówili pływania pod flagą Anglii.
Na potrzeby zjednoczenia floty połączono wówczas flagi Szkocji i Anglii i tak powstała flaga Wielkiej Brytanii. Gdy w roku 1801 do Zjednoczonego Królestwa dołączyła Irlandia trzeba było dodać do flagi kolejny krzyż, tym razem św. Patryka, tworząc w ten sposób istniejącą do dziś Union Flag.
Jednak gdy 1603 roku, gdy tworzono pierwszą jej wersję, Walia była już połączona z Anglią, stąd walijskim reprezentantem we fladze Zjednoczonego Królestwa był angielski krzyż św. Jerzego.
