Choć wiele osób uważa dysleksję za wymówkę dla leniwych, coraz częściej jest ona diagnozowana, Czy dyslektyk jest w stanie nauczyć się języka obcego i jaki sposób nauki będzie dla niego najbardziej efektywny?
Czym jest dysleksja?
Dysleksja to zgodnie z definicją Światowej Federacji Neurologów, zaburzenie objawiające się trudnościami w nauce czytania i pisania, pomimo posiadania inteligencji na poziomie co najmniej przeciętnym. Osoby z dysleksją nie są upośledzone, ale stwierdza się u nich zaburzenia wzrokowe, słuchowe lub motoryczne.
Dysleksja — Problemy z nauką języków obcych
Języki, w których występuje dużo niemych liter lub niekonsekwentna pisownia, są szczególnie ciężkie dla dyslektyków. W języku angielskim wszelkie reguły fonetyczne mają wiele wyjątków, a wymowa jest zupełnie inna od polskiej, czyniąc go wyjątkowo trudnym do nauczenia.
Dyslektycy mylą litery podobne, mają wrażenie ruszającego się tekstu i sprawia im zwykle problem zapamiętanie, pisowni. Stosują oni często reguły obowiązujące w języku polskim do zapisu wyrazu w obcym. Mogą mieć też problem z zapamiętaniem wyrazu, który został zapisany, ale nie przeczytany.
Najczęściej spotykane problemy w nauce angielskiego u osób z dysleksją to:
- Problem z rozróżnieniem podobnych dźwięków,
- Trudność z powtarzaniem słów lub zdań,
- Mylenie liter,
- Trudność w rozróżnieniu zapisu poprawnego od niepoprawnego,
- Popełnianie błędów ortograficznych i interpunkcyjnych,
- Problem z nauką słówek i dłuższych zwrotów,
- Trudności z opanowaniem i stosowaniem reguł gramatycznych.
Jak uczyć się angielskiego będąc dyslektykiem?
Fakt, że jesteś dyslektykiem, nie uniemożliwia Ci możliwości nauki angielskiego. Owszem, może powodować pewne trudności w uczeniu się, jednak dzięki odpowiedniemu podejściu i metodom nauki bariery te można przezwyciężać.
Skupienie na słuchaniu i mówieniu
Bardzo dobrym pomysłem na rozpoczęcie nauki jest wypowiadanie nowych słów i ciągłe ich słuchanie. Sprawdza się w takim wypadku oglądanie filmów, seriali czy dokumentów z napisami w oryginalnym języku.
Warto poznać też fonetykę. Choć niekoniecznie musisz korzystać z alfabetu fonetycznego, po prostu słuchaj wymowy, Najpierw należy osłuchać się z językiem, jego brzmieniem, tempem i różnymi akcentami i poznać najczęściej występujące dźwięki i zwroty, potem można zacząć je powtarzać.
Ćwiczenia poprawnej wymowy i czytania
Ważną częścią jest również ćwiczenie poprawnej wymowy. Powtarzanie na głos za nagraniem lub lektorem jest konieczne do zapamiętania odpowiednich dźwięków i przygotowania aparatu mowy do wytwarzania innych głosek. Należy próbować powtarzać usłyszane wyrażenia, zaczynając od pojedynczych wyrazów, a kończąc na całych zdaniach. Z kolei czytanie warto ćwiczyć, zaczynając od tzw. czytania globalnego, czyli czytania całego wyrazu naraz, a potem przejść do czytania poszczególnych sylab.
Ćwiczenia w pisaniu
Aby opanować zasady pisania, najbardziej pomocne są ćwiczenia, w których dyslektyk musi usunąć dodatkowe litery, dodać brakujące albo podkreślić jakieś konkretne. Dobre na początek jest także układanie zdań z rozsypanych wyrazów oraz tworzenie wyrazów jak w grze scrabble albo wykreślanie słowa, które nie pasuje do pozostałych.
Dysleksja – co jeszcze może dopomóc w nauce?
Bardzo ważną częścią nauki jest regularne powtarzanie i utrwalanie materiału. Dyslektyk powinien uczyć się krótko, ale często, najlepiej za pomocą metody symulacji wielozmysłowej, czyli angażując w naukę jak największej liczby zmysłów, Warto skorzystać z elektronicznych fiszek i aplikacji.
Ważna jest też organizacja i systematyczność. Istotne jest równie stosowanie przyjaznych i angażujących materiałów do nauki, napisanych najlepiej czcionką bezszeryfową w rozmiarze przy najmniej 14 pkt oraz z szerszą interlinią.
Aby uzyskać pozytywne nastawienie do nauki języka, uczeń z dysleksją musi on czuć, że cały proces ma sens, a posiadanie tej dysfunkcji wcale nie uniemożliwia skutecznej nauki, oraz że ważny jest w tym wypadku wykonany wysiłek, a nie na talent. Warto, aby wyobraził sobie, w czym pomoże mu znajomość języka. Może to być możliwość zdobycia lepszej pracy lub kwestia bezproblemowego porozumienia się za granicą.