Angielska herbata

Strona główna » Angielska herbata

Angielska herbata

Czy angielska herbata to tylko mit, czy też wizerunek pijących herbatę Brytyjczyków jest faktycznym odbiciem rzeczywistości ? Okazuje się, że angielskie „five o’ clocki” nie są jedynie legendą, gdyż herbata stanowi bowiem około 43% wszystkich napojów spożywanych w Wielkiej Brytanii.

Ile herbaty piją Brytyjczycy?

Pod koniec XX wieku niektórzy wierzyli, że kawa stanie się ulubionym napojem Brytyjczyków i zastąpi herbatę. Jednak tak się nie stało i do dziś herbata pozostaje narodowym napojem Brytyjczyków. Stanowi ona ponad dwie piąte wszystkich napojów spożywanych w Wielkiej Brytanii.

Herbatę w Zjednoczonym Królestwie piją wszyscy od rodziny królewskiej po najskromniejszych bezrobotnych. Herbata to bowiem dla Brytyjczyków coś więcej niż tylko przyjemność – to istotna część życia!

Przeciętny Brytyjczyk w wieku powyżej 10 lat wypija dwie i pół filiżanki herbaty dziennie i ponad 900 filiżanek rocznie. Pije on głównie herbatę z mlekiem. Tak duża spożywana ilość tego napoju stawia Wielką Brytanię w gronie liderów krajów pijących herbatę! Tylko Irlandczycy i Turcy piją więcej herbaty niż Brytyjczycy. W Europie rywalem Wielkiej Brytanii jest Rosja, jednak mieszkańcy jej wypijają rocznie jedynie około 700 filiżanek herbaty.
W 2020 r., podczas pandemii, spożycie herbaty w Wielkiej Brytanii wzrosło o 50%, ponieważ więcej osób pozostawało przez cały dzień w domu.

Angielska herbata — historia

Popularność herbaty w Wielkiej Brytanii ma długą historię, która jest odzwierciedleniem rozwoju tego narodu od XVII wieku. Pierwszą herbatę w Londynie sprzedał Thomas Garway, właściciel kawiarni w 1657 roku. Wkrótce napój ten stał się popularny jako alternatywa kawy. W roku 1700 w Londynie było już ponad 500 kawiarni serwujących go.

Przez półtora wieku herbata pozostawała drogim napojem. Wielu pracodawców podało swoim pracownikom jego filiżankę w środku dnia, tworząc w ten sposób charakterystyczną dla Wielkiej Brytanii „przerwę na herbatę”. Jako napój towarzyski pity poza miejscem pracy, herbata ze względu na cenę była jednak zarezerwowana jedynie dla szlachty i rosnącej klasy średniej.

Około 1800 roku siódma księżna Bedford zapoczątkowała popularną modę na popołudniową herbatę — ceremonię odbywającą się zwykle około godziny czwartej. Do tego czasu ludzie zwykle nie jedli ani nie pili niczego między lunchem a kolacją. Wkrótce mały posiłek, składający się z herbaty i kanapki stał się częścią brytyjskiego stylu życia.

Ponieważ w XIX wieku herbata znacznie staniała i spopularyzowała się, wkrótce stała się ulubionym napojem Wielkiej Brytanii. Królowa Wiktoria promowała ją jako ekonomiczny, rozgrzewający i stymulujący napój bezalkoholowy. W gospodarstwach robotniczych podawano go wraz z głównym posiłkiem dnia, spożywanym po powrocie robotników do domu po całodziennej pracy, który stał się znany jako „podwieczorek”.

Angielska herbata to najczęściej spożywany napój na wyspach.

Angielska herbata czy tylko five o’clock?


Dziś herbatę w Wielkiej Brytanii można pić o każdej porze dnia. Zdecydowana większość Brytyjczyków pije na śniadanie, a „przerwa na herbatę” obowiązuje nadal w brytyjskich biurach i fabrykach. Dla każdego, kto pracuje na świeżym powietrzu, termos z herbatą jest niemal niezbędną częścią codziennego wyposażenia.


Angielska herbata — jak przyrządzić?


Do parzenia klasycznej angielskiej herbaty niezbędny jest czajniczek. Do ogrzanego dzbanka należy włożyć dwie torebki lub dwie łyżeczki herbaty. Następnie trzeba zalać je wrzącą wodę i pozostawić do zaparzenia na trzy lub cztery minuty. Napój ten podawać należy z odrobiną mleka i cukru. Z kolei herbata podawana bez cukru najlepiej komponuje się ze słodkimi przekąskami takimi jak ciasteczka, kanapki z dżemem, czy ciasta.


Jaką herbatę piją Brytyjczycy?


„Standardowe” brytyjskie herbaty to odmiany indyjskie, które można pić dość mocne. Najlepszą indyjską herbatą jest herbata Darjeeling. Natomiast Assam jest znacznie ciemniejsza i mocniejsza.

Herbaty chińskie są znacznie delikatniejsze. Do najpopularniejszych wypijanych w Wielkiej Brytanii należą Keemum i Lapsang Souchong. Z kolei popularna herbata Earl Grey to mieszanka herbaty chińskiej i Darjeeling, aromatyzowana olejkiem z bergamotki.